این روزها توسعه ی بسیاری از فناوری ها در بخش هایی که پیش برنده طراحی کاربردی داخل آن ها تثبیت شده انجام می پذیرد. توربین های بادی استاندارد ی حی ای از این دعوی هستند. دهه ها پیش چندین ایده ی افراطی داخل مورد فناوری مذکور مطرح بود که همه ی آن ها مدعی افزایش کارایی بودند؛ اما در نهایت توربین های بادی در طراحی نمونه کنونی خود تثبیت شدند. تو حال حاضر نیز بیشتر تحقیقات معطوف به این تک است که چگونه می توان کارایی نقشه کشی استاندارد توربین های بادی را بلندی سرما. جهیز یادشده داخل قیاس با فناوری های کبیر و به تکامل رسیده، از بسیاری جهات کسل کنننده به نظر می رسد.
هم اکنون نمایشگرهای سه گانه بعدی در مرحله ی ایده های افراطی قرار دارند. در حالی که فناوری های VR (واقعیت مجازی) بی شماری در بازار وجود دارند، هیچ یک از آن ها از بسیاری جهات راضی کننده بوسیله دیدن نمی رسند. فناوری های فراوانی عرضه شده که عاری احتیاج به عینک استعداد نمایش محتوای سه اتیه را دارند. اما همین ایده ها با مشکلات خود دست بوسیله گریبانند. سرعت پایین نرخ نوسازی، سخت ادوات پیچیده و فقدان حالت استاندارد شده ی رابط کاربری، از عموم مشکلات یادشده هستند. یک شریک شدن صفحه ای سه بعد اینده را ترقی داده که بدون لمس کردن می نبوغ درون آن به ایجاد محتوا یا گیمینگ صیقل.مقاله های مرتبط:تلویزیون های سه بعدی احتمالا به میدان بازمی گردند
این هفته محققان سنخ جدیدی از فناوری سه اینده را ابداع کرده اند که با کلیدی درآمیخته شده است: صوت. کاربرد از امواج فراصوت به این محققان اجازه می دهد تا هم صفحه را اجرا کنند و اندوه بازخورد لمسی را بخاطر تعامل با آن مهیا کنند. نکته ی جالب فناوری مذکور این است که اجازه می دهد تا صدای قابل شنود از اشیا درون تمثال به بیرون سرچشمه رک کنند. از نظر مفهومی، صفحه ی ارائه مذکور بوسیله عارض مشخصی وام گرفته از یک فناوری است که سال پیش عرضه شد. درون نسخه ی پیشین نوری که از ورق ی ارائه مشعشع می شد، نشات پژمان از لیزرهایی بود که از سطح جبر ای کوچک و معلق منعکس می شدند. تا زمانی که لیزرهای یادشده از سطح اکراه منعکس می شد، دستگاه توانایی نمایش تمامی رنگ های لازم برای ایجاد تصویر را داشت. بخاطر ایجاد یک شی سه گانه بعدی، لازم وجود تا زور ی مذکور با سرعت کافی حرکت نرم تا چشم انسان واقف این موضوع نشود که تجسم بصری ایجاد شده محصولی از حرکت مایه است و بوسیله روش ای تصنعی، آثار خطی را که از ضابطه لول نور ایجاد می شد، به نشانی شیء واحد اطلاع کند.
سیستم پیشین، حرکتِ نقطه ی اب باز را با استفاده از لیزرها کنترل می کرد، بوسیله همین دلیل علاوه بر ابداع بازتاب روی نقطه، مقدار بخشی نیرو نیز تولید می کردند. اگر نیروی تولیدی از نظر کمی پایین بود، باعث ابداع انفراد تو لول نقطه می شد. درنتیجه ردیابی اجسام بزرگ تر توسط لیزرها بخاطر خلق کردن تصنع بصری برای اینکه چشم ها حرکت عمه را نبینند سخت تر می شد.
براساس آنچه از طرز فقره دستگاه ذکر شد، نکته ی منفی این طور فناوری این بود که هر تصویری تنها درون بخشی از مایه که قادر بوسیله حرکت است تشکیل شده و هرگونه اقدام تعاملی با تصویر توسط دستان درصورت برخورد با سرنوشت متحرک، متوقف می شد. «نقطه »ی یادشده درواقع مهره ای پلیمری در قطع ی یک میکرومتر وجود که درون بکلی وسیله لول می کرد. ابعاد کوچک باعث می شد تا مهره ی مذکور تا اندازه زیادی دیده نشود. سیستم نمایشگر به اسلوب ای بود که با تاباندن لیزرها روی مهره، آن را نامرئی کرده و موجب می شد تا کاربران پرتو منعکس شده را ببینند. لیزر با تولید اثر جزیی های قرمز، آبی و سبز باعث می شود تا نقطه ی گفته شده با طیف کاملی از رنگ ها بدرخشد.
در هر حال ورقه ارائه جدیدی که پیش مرطوب اشاره شد، ژنراتورهای فراصوتی را جایگزین لیزرها کرده که توانایی تولید نیروی بیشتری دارد. با اینکه پیش تر در این راستا مجاهدت هایی عارض اندوهناک بود، اما تیم تولیدکننده ی نمایشگر سه مربوط باینده فراصوت تاکنون بیشترین سرعت را برای حرکت نقطه ی سابق الذکر بوسیله صیت خود ثبت کرده است. سرعت عمه در وسیله جدید بوسیله وضع ای است که در یک ثانیه مسافتی افقی به پهنای ۳٫۷۵ متر و مسافتی عمودی به اوج ۹ متر را هنگام می بطی ء. این امر ارائه به مراتب بهتری را ابداع می درنگ. اینکه محققان داخل روش جدید لیزرها را به عارض کامل به خشکی امدن گذاشته و درون عوض از LEDهای رنگی برای بازتاب نور از نقطه استفاده می کنند، از نظر نویسنده ی مقاله امری منفی است. البته با نصیب گیری از دیودهای LED، محققان توانسته اند با پراکنده کردن پرتو سیاه در اطراف شیء از پخش پرتوی های نور بی استعمال جلوگیری کنند.
علاوه پیاده شدن این افزایش چشم گیر سرعتِ عمه ی نمایش، ژنراتورهای فراصوت دو ویژگی دیگر را ارائه می دهند که باعث شده ترقی دهندگان دستگاه، آن را به عنوان یک تَله ی آتیک (صوتی) چندحالته شناساندن کنند. یکی از ویژگی های مذکور، صدای رسایی است که با کنترل برهم کردار ژنراتورهای متعدد فراصوت ابداع می شود. درحالی که اضافه کردن بلندگوها به وسیله های نمایش یک امر عادی است، توانایی ابداع صوت در خال ای که اشیا عرضه داده می شوند، جلوه های جالبی را ابداع می درنگ.
روانی ی چشم گیر دیگر این است که استفاده از امواج فراصوت موجب شده تا درون خویشتن صفحه شاهد بازخورد لمسی باشیم. به بیان دیگر چنانچه کاربر بخواهد تکمه ای که توسط نمایشگر عرضه داده می شود را فشار دهد، امواج فراصوت چنین حسی را القا می کند که کاربر واقعا در حال لمس شیء فیزیکی است. چنین ویژگی، ارشد خیس از چیزی است که بوسیله دیدن می رسد. نگارنده ی مطلب ادعا دارد که با این نمایشگر کار کرده و فناوری نمایشگر سه گانه بعدی سابق الذکر با شناسایی موقعیت انگشتان دست، اجازه ی تعامل را به کاربر می دهد. او می گوید تعامل با دستگاه از این رو سخت بوده که اگر ژست های حرکتی کاربر پاسخ نادرستی را خلق می کرد یا اصلا پاسخی را ایجاد نمی کرد، نمره اینکه آیا تعامل کاربر با صفحه ی نمایش اشتباه بوده یا موقعیت انگشتان با نمایشگر هماهنگ نشده، امر بوسیله غایت دشواری است. پاسخ لمسی در دستگاه مذکور باید بی پرده پر حرارت و دقیق تیز شود.
گنجایش های «چندحالته» خرج ای را برای نمایشگر سابق الذکر بوسیله همراه داشته است. استفاده از ژنراتورهای فراصوت برای تولید تیمار زمان صدا و بازخورد، باعث شده تا سرعت به نصف کاهش پیدا کند. عین این است که ارائه ی بازخورد لمسی و صدا به عارض هم زمان امکان پذیر نیست.
نکته ی سلبی دستگاه، تنها مورد یادشده نیست. مسئله ی بزرگ نم این است که باتوجه بوسیله اینکه نقطه ای که پیش برنده اشاره شد، روی تختی از امواج صوتی معلق است، وما تعامل با نمایشگر محدود شده است. هرگونه ژست حرکتی که با تعلیق نقطه ی سابق الذکر تداخل داشته باشد، بخاطر شهید قرار دادن انگشتان زیر شیء قابل رویت، باعث سقوط نقطه از نمایشگر خواهد شد. از عادت گمارش درنگ افزارهای مربوطه، تاحدودی می توان از مشکل یادشده جلوگیری کرد، ولی چنین روشی همچنین جلوگیری کننده از نمایش محتوای قیمت فوقانی بخش مربوط به تعامل خواهد شد.
بنابراین جای ترفیع بسیاری تو ورق ی نمایش سه بعدی متاخر حیات دارد. محققان دستگاه مذکور را با سرهم کردن سخت افزارهایی درست کرده که داخل میدان موجود حیات و ارزان هستند. درنتیجه هر شخصی به رخ بالقوه توانایی تاسیس چنین دستگاهی را دارد. ولی استعمال از شاداب افزارهای خاص و حرفه ای احتمالا کارایی بالاتری را ایجاد خواهد کرد. منابع تلالو نمودار تر، یکی از مواردی است که نویسنده از آن یاد کرده، اما بزرگ ترین قسمتی که لازم است توسعه یابد، ساخت مدلی دقیق تر از نحوه ی تعامل امواج فراصوت با خال ی نمایشگر است؛ موردی که محققان دستگاه از ارتکاب آن عاجز بوده اند. تاسیس مدلی دقیق پر حرارت امکان استفاده ی بهتر از حداکثر سرعت و شتابی که مشاهده شد را فراهم کرده و محتوای بصری بزرگ نم و تیره تری را خلق می کند.
بنابراین، مجموعه ای از جوانب مثبت و سلبی در تک این طرح وجود دارد که به جای بازنگری روی استانداردهای از پیش تحسین شده، حاصل از امتحان ی فناوری متفاوت و بدیع داخل عصری جدید است. ولی این واقعیت که زمینه ی بسیاری برای بسط فناوری مذکور از عادت به کارگیری سخت افزارهایی کاملا متفاوت وجود دارد، مدال دهنده ی این موضوع است که چرا فناوری صفحات نمایشگر هنوز هم بیم انگیز است.بیشتر بخوانید:مانیتور جدید TUF Gaming VG249Q ایسوس برای گیمرهای حرفه ای معرفی شدپتنت سامسونگ: قاب دارای دو شنوایی انسانی با توانایی بایگانی صدای سه گانه بعدیAOC مانیتور گیمینگ ۲۷ اینچی AG273QX را با ارج نوسازی ۱۶۵ هرتز معرفی کردچرا نرخ نوسازی ۹۰ هرتز پیکسل 4 محدود به شعاع بالای نمایشگر است؟نمایشگرهای آبشاری؛ مهمانی ناخوانده تو مدل سازی گوشی های هوشمند
درباره این سایت